Voorgeschiedenis

In Sprang noemde men hun vereniging S.D.O. (Samenspel Doet Overwinnen) en in de Vrijhoeve vond met Sparta wel leuk klinken.

In de jaren dertig werden veel zogenaamde seriewedstrijden gehouden. Vaak reisden de spelers hiervoor op hun fietsjes naar de overzijde van de Maas om de clubs uit het Land van Heusden en Altena te bekampen.

De oorlog gooide daarna nogal wat roet in het voetbaleten. Hierdoor werden alle activiteiten tot midden 1945 gestaakt. Maar zoals toen overal gebeurde, werd na de oorlog weer een start gemaakt met het verenigingsleven. Ook de voetballers gingen aan de slag om de verloren gegane conditie weer op peil te brengen, zodat er wederom prestaties op de groene mat konden worden geleverd.

Nu we "groene mat" schrijven, zullen de ouderen glimlachen, want enige vergelijking met de prachtige velden van thans is niet denkbaar. Het was een normale zaak dat voor de wedstrijd de koeien nog even in een ander weiland werden gedaan en de door deze dieren achtergelaten grammofoonplaten met schop en kruiwagen werden verwijderd. Desondanks speelde men met groot plezier.

Het voetballen begon in Sprang-Capelle een grote vlucht te nemen. De elftallen werden sterker. Trainen deed men iedere avond, want voor wat vertier trok de jeugd naar het voetbalveld. Veel andere mogelijkheden waren destijds in Sprang-Capelle niet aanwezig. Hierdoor was er tevens een grote rivaliteit tussen de jongens uit de diverse dorpskernen, hetgeen zich dan in de plaatselijke wedstrijden openbaarde. Weken tevoren sprak men over de komende derby. In de fabrieken en werkplaatsen werden veel prognoses gemaakt. Ieder dacht natuurlijk dat zijn club de match zou winnen. Op de zaterdagmiddag van de wedstrijd leek de gemeente uitgestorven. De meeste wedstrijden waren vrij hard. Menige dorpsbewoner kan de namen van de spelmakers uit die tijd nog noemen. De spelers leken wel helden.

De oprichting van S.S.C.'55

In de vijftiger jaren waren op boven beschreven wijze vijf clubs in onze gemeente bezig. Eigenlijk wel een beetje veel van het goede. Gelukkig namen enkele personen het initiatief om de verenigingen S.D.O. en Sparta samen te voegen tot één vereniging. Dat gebeurde in 1955. Nadat de besturen van S.D.O. en Sparta onderling overleg hadden gevoerd om tot een combinatie te komen, werden door beide verenigingen eerst afzonderlijke ledenvergaderingen uitgeschreven op 6 september 1955. S.D.O. had haar thuisbasis in Café G. Willemsen. Op de vergadering waren 44 leden aanwezig, 40 stemden voor en 4 tegen de fusie. Sparta hield haar vergadering in clubhuis H. van Veen (Café 't Bruggetje); hier gaven 55 leden acte de présence. Stemmenverhouding: 54 voor en 1 tegen. Op 7 september werd de fusie beklonken en kreeg de fusieclub de naam S.S.C. 1955 (Sparta-SDO-Combinatie). Voorzitter, secretaris en penningmeester van S.D.O. waren bij de fusie respectievelijk A. van den Hoek, J. van Thielen en A. Timmermans. Het dagelijkse bestuur van Sparta bestond uit voorzitter P. van der Schans en J.P. de Rooy als secretaris-penningmeester. Voorlopig bleven beide besturen normaal functioneren met als voorzitter P. van der Schans, secretaris J.P. de Rooy en penningmeester A. Timmermans.

Meningsverschil

Helaas ontstond al vrij spoedig na de fusie een groot en jammerlijk meningsverschil. Hoewel tijdens de vergadering van de gezamenlijke besturen besloten was voorlopig in de Sparta-kleuren te blijven spelen en na één jaar nieuwe shirts aan te schaffen waarvan de kleur nog nader zou worden bepaald, bleek de meerderheid der leden voor geel-zwart te zijn. Hierop bedankte het overgrote deel van de voormalige S.D.O.-leden. Een klein gedeelte bleef de club trouw.

Bestuur

Het bestuur pakte de zaken op een energieke wijze aan. In 1957 ontwierp men nieuwe statuten en een huishoudelijk reglement. Het bestuur bestond uit de volgende personen: P.J. van der Schans, J.P. de Rooy, M. Verhagen, Th. Willemsz, P. Meter en A. van Oversteeg. P. van der Schans bleef tot 17 april 1964 voorzitter. Negen jaar leidde hij S.S.C. en voor de fusie was hij vanaf de oprichting in 1930 bestuurslid van Sparta, waarvan ook 21 jaar als voorzitter. Tijdens de laatste algemene ledenvergadering onder zijn leiding werd P. van der Schans benoemd tot erevoorzitter voor het leven van S.S.C. M. van der Mast kreeg de moeilijke taak op zijn schouders gelegd het roer over te nemen.