Cookie beleid SSC'55

De website van SSC'55 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Verleden en toekomst

Verleden en toekomst

2 september 2019 12:45


De jeugd heeft de toekomst, toch? Toptrainers praten altijd over de juiste mix van talent en ervaring in hun team. Maar wat is dan de juiste mix? En dat geldt niet alleen voor het topvoetbal, maar ook voor de amateurs en dus ook bij ons SSC. Klaas-Jan Huntelaar, nu 36 jaar oud. Scoorde in het seizoen 2007/2008 in 34 wedstrijden 33 keer voor Ajax. Nu, ruim 10 jaar later is hij misschien niet de vaste spits van Ajax 1, maar wel topfit en in de eerste 3 wedstrijden in de Eredivisie, in nog geen 100 minuten, 3 doelpunten. Is dit dan verleden en toekomst?

PSV dit seizoen, een voorhoede met Ihattaren, Malen en Gakpo en Bergwijn daar kort achter. Respectievelijk 17, 20, 20 en 21 jaren jong. Hoe zou deze voorhoede kunnen zijn als je deze jongens een aantal jaar bij elkaar kan houden?

Om ook in de toekomst een goed elftal te hebben, is de jeugd en doorstroom van jeugd naar de A-selectie essentieel. Ok, de profclubs hebben soms ook de mogelijkheid spelers te kopen, soms voor absurde bedragen. Maar de Nederlandse jeugdopleidingen staan niet voor niets zo hoog aangeschreven. Talenten worden goed opgeleid, goed begeleid en krijgen een echte kans in Nederland. Zo is het ook in het amateurvoetbal. Soms komt er een speler van buitenaf, maar veelal zijn het de jongens uit de eigen jeugd, clubliefde, die trots zijn om voor het vlaggenschip te voetballen. Bij sommige clubs, ook in onze directe omgeving, zijn er soms meer spelers van buitenaf omdat er toch wat ‘officieuze vergoedingen’ zijn. Iedere club maakt hierin zijn eigen keuze, maar binnen onze mooie club voetbal je omdat je voor SSC kiest. Clubliefde, sfeer, betrokkenheid, vriendschappen.

Over clubliefde gesproken: afgelopen donderdag was er de afscheidswedstrijd van Arnoud Hoevenaar. Hij speelde volgens mij ongeveer 18 jaar in ons eerste, miste nagenoeg geen training of wedstrijd. Voorop in de strijd, altijd blijven gaan. En ook actief buiten het veld voor onze club. Om dit dan met een afscheidswedstrijd tussen een door Arnoud zelf samengesteld vriendenteam en het (oud) eerste af te kunnen sluiten. Vrienden en teamgenoten op het veld, vele toeschouwers langs de lijn. En vader Nol Hoevenaar natuurlijk met het fototoestel in de hand. Tijdens de wedstrijd gezelligheid maar ook strijd en fanatisme, afgesloten met een mooie kantine avond. Ook dat maakt je trots om een SSC-er te zijn.

En dan vanuit dit 'verleden' weer naar de toekomst. Helaas hebben we de laatste jaren geen oudere jeugdteams gehad (bij de jongens althans) waardoor de doorstroom naar de A-selectie minimaal was. Maar ik durf te zeggen: de toekomst zit goed. Vorige week was de dagtraining voor de jeugd, de officiële start van het nieuwe seizoen. Toen ik langs onze velden fietste zag je overal groepen jongens en meiden, jong en oud, onder leiding van de vele vrijwilligers. Het seizoen is weer begonnen! Ballen weer opgepompt, trainingsvormen waren uitgezet. De spelers in de mooiste (nieuwe) outfits van hun favoriete prof-club en alle trainers in mooie zwarte SSC-polo’s. Een professionele uitstraling, maar vooral veel enthousiaste en plezier bij onze jeugdspelers. Dit bewijst toch wel dat het met de toekomst van ons eerste van zeg 2025, 2029 of zelfs 2034 goed moet zitten.

Voorop, op ons kunstgrasveldje waren de allerkleinsten bezig, onze Wespen. Sommige voetballen al langer, voor sommige was het de eerste bal die ze bij SSC raakten. Maar iedereen voelde zich op zijn/haar manier het grootste talent van de club. En toen het mooiste moment van de training: partijtje! Trainer Mark begint de hesjes te verdelen: ‘jij bij die goal, jij aan die kant’. Gespannen kopjes, motivatie, enthousiasme. Maar ook vragende kopjes: zit ik bij hem of juist niet? En dan zijn de partijen verdeeld, iedereen op de achterlijn. Bal in het midden en gaan. Alle technieklessen overboord, alle tactieken aan de kant want het duurde welgeteld 8 seconden en het voetbal was zoals het bij de allerkleinste moet zijn. De bal lag in een hoek van het veld en iedereen op een hopje eromheen en voetballen. Heerlijk, puur voetbal.

In mijn gedachte hoorde ik weer het nummer ‘Groen als gras’, van de tv-serie All Stars van vroeger: ‘Dus het werd gewoon weer op een kluitje. Met de bal er tussenin’

Met Geel-Zwarte groet,
Een SSC-er
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!