Soms is het mooi dat iets 2 gezichten kan hebben. Zeker in het voetbal. We zitten nu in de eerste weken van 2019. En we laten voetbaljaar 2018 weer achter ons. Het afgelopen jaar heb ik enorm genoten van de verschillende contrasten die ik gezien heb binnen onze club. En dat bedoel ik positief.
Kijk bijvoorbeeld naar voetbaljaar 2017-2018 welke we afgelopen zomer afgesloten hebben. En dan met name bij ons vlaggenschip. Het contrast tussen de eerste en tweede seizoenshelft was groot, maar dat maakt voetbal ook zo’n mooie sport. Voor de winterstop lukte veel net niet en bleven vooral de punten achter. Maar na de winterstop was het een totaal ander beeld en werd een van de meest historische inhaalraces van onze club ingezet. Een inhaalrace met een fantastische reeks overwinningen, directe handhaving en zelfs nacompetitie voor promotie door het behalen van de derde periode. Wat een heerlijk contrast.
Ook momenteel is er een groot contrast voor het eerste. Natuurlijk het contrast tussen het natte Nederland en het lekkere Spanje, waar de selectie zich momenteel voorbereid op de tweede seizoenshelft. Via de Facebook van SSC zijn de bevinden te volgen in Spanje, leuk om te zien dat ook daar aan deze SSC-er gedacht wordt. En ‘Geel en Zwart, dat zijn de kleuren’ werd er in Spanje ook volmondig meegezongen!
Maar ook het contrast tussen verwachting en realiteit. Laten we hopen dat ze in Spanje de omslag kunnen maken en de eerste stap kunnen zetten naar wederom een mooi contrast dit seizoen. Want de teleurstellende laatste plaatst waar we nu staan, dat kan en moet beter. En tijdens de eerste thuiswedstrijd na de winterstop, op 19 januari tegen directe concurrent Asperen, zal de eerste stap gezet moeten worden om ook volgend jaar in onze derde klasse te staan. Dan wel een seizoen met een nieuwe trainer: Nigel Branderhorst is volgend jaar onze nieuwe hoofdtrainer. Alvast veel succes bij onze mooie club Nigel!
Maar het contract zag ik ook bij andere teams binnen onze club. Een paar maanden geleden zag ik een wedstrijd van onze dames 1. Thuis tegen Everstein, toen nog de puntloze nummer laatst. Voor rust; geen beleving, geen strijd. Niets wou lukken leek het wel. 0-0. Maar na de rust een totaal andere wedstrijd en onze dames hielden de punten met bij vlagen erg leuk voetbal in de Vrijhoeve. En hoe het kwam? Werkte de alcohol van de avond ervoor langzaam uit? Was het een donderspeech in de rust? Of misschien puur geluk? Geen idee, maar iedereen zag dat de wedstrijd echt twee hele verschillende gezichten kende.
Ook zag je het bij onze meiden onder 17. De eerste wedstrijden waren nog wat onwennig leek het wel, met maar 1 puntje uit de eerste 5 wedstrijden. Maar de wedstrijd tegen NEO (1-0) leek ze vertrouwen te geven. Met 7 punten uit de laatste 4 wedstrijden als gevolg. Wat zegt dit voor de tweede seizoenshelft?
Een heel ander voorbeeld zie je bij de lagere senioren elftallen aan het aantal spelers dat aanwezig is. De ene week ver over de 16 en moeten er spelers een verplichte ADV dag opnemen. En de week erna de ene na de ander afmelding of ‘papadag’ en met moeite net 11 of 12 man op pad gaan. Niet altijd fijn, dat snap ik ook, maar laten we het maar een van de charmes van een lager elftal noemen.
Ja, ik kan genieten van contrasten in het voetbal. En hoop deze ook in 2019 veel te mogen zien binnen onze club. Ik wens iedereen een mooi, sportief en Geel-Zwart 2019 toe!
Met Geel-Zwarte groet.
Een SSC-er
