In 1961-1962 formeerde de KNVB twee vierde klassen, waarin ook de clubs uit het Land van Heusden en Altena werden ingedeeld. De competitie was voor S.S.C. geen onverdeeld succes, maar in de KNVB-beker liep het heel goed.
Na overwinningen op Chrislandia en Good-Luck (3-0) stuitte men op Kozakken Boys uit Werkendam, uitkomend in de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal. Ook de Boys werden aan de zegekar gebonden. De kranten spraken van een HUZARENSTUKJE.
Een geweldige vrije trap van Cees van Zelst en een doelpunt van Adrie Ros brachten S.S.C. bij de laatste 16 van Nederland. GVVV uit Veenendaal schakelde de geel-zwarten uit (3-0).
Het seizoen 1962-1963 staat in het teken van de aan het eind van dat seizoen te bereiken derde klas. Uit de Brabantse vierde klas zouden vier clubs promoveren en de Zeeuwen mochten drie clubs leveren. Woudrichem zou het achttal completeren. Naar de nieuwe derde klas promoveerden: Aalburg, Arnemuiden, AZVV, Dinteloord, Rillandia, NEO, S.S.C. en Woudrichem.
De nieuwe indeling hield tevens in, dat de kampioen van het seizoen 1963-1964 in de Westelijke tweede klas mocht gaan spelen. Onder leiding van trainer Piet de Jong, die zorgde voor een prima sfeer, draaiden we als een lier. De strijd ging uiteindelijk tussen Arnemuiden en S.S.C.. Op 9 maart 1964 moesten we naar Arnemuiden, maar de wedstrijd werd afgelast. Twee weken later trok men weer naar Arnemuiden. Bij Goes begon het te stortregenen en bij aankomst in Arnemuiden bleek het veld onbespeelbaar, zodat morrend de terugreis werd begonnen .
Arnemuiden moest in die periode nog een wedstrijd inhalen tegen NEO, dat zich nog veilig moest zien te stellen. Onze zustervereniging greep die kans en wist uit een strafschop met 1-0 te winnen.
Wederom toog S.S.C. naar Arnemuiden, hetgeen een gelijkspel opleverde. De laatste wedstrijd van het seizoen wonnen beide clubs, S.S.C. met 2-0 van Woudrichem en Arnemuiden met 1-0 van Dinteloord, zodat een beslissingswedstrijd noodzakelijk werd om uit te maken wie naar de tweede klas zou promoveren.
Op zaterdag 2 mei 1964 was de grote match. Plaats van handeling: het Redband-sportpark in Roosendaal. S.S.C. startte niet zo best. Eerst veranderde Hans Lagrouw een bal van richting: 0-1. Marry van der Schans schoot uit een corner van Jan den Rooijen de stand naar 1-1.
In de tweede helft knalde Cees van Zelst uit alweer een corner van Jan den Rooijen het tweede doelpunt binnen. Ad van den Broek kopte een corner van, u raadt het al, Jan den Rooijen in: 3-1. Het werd nog 3-2 toen Joop van Beek met een ongelukkige terugspeelbal keeper Dick Spierings passeerde. Maar deze stand werd vastgehouden en het kampioenschap was een feit. Wat een blijdschap!
Bij de terugkeer in Capelle wachtte de fanfare "Sirena" de spelers en supporters bij de Nieuwevaart op. Zo trok men door de Heistraat en de Raadhuisstraat naar het gemeentehuis. Het leek wel of heel Sprang-Capelle was uitgelopen.
Na de toespraak van burgemeester M. van Prooijen werd er een feestje gebouwd bij café H. van Veen.
S.S.C. was de eerste vereniging in het district Zuid die het tweedeklasserschap behaalde. Dit geldt nog steeds als een gigantisch wapenfeit van de geel-zwarten.
In de periode 1965-1970 werden drie spelers van S.S.C. geselecteerd voor de centrale training van het Nederlands nationaal zaterdagelftal: Piet Faro, Hans Lagrouw en Jan den Rooijen. Jan en Piet hebben daadwerkelijk interlandwedstrijden gespeeld.
Jan de meeste en hieraan heeft hij zijn profcontract bij MVV in Maastricht te danken gehad.
Op 7 mei 1966 werd op het terrein van DESK bij de Efteling de interland NEDERLAND-FRANKRIJK gespeeld.
De organisatie werd door de KNVB opgedragen aan de besturen van DESK, NEO en S.S.C., die daar graag aan voldeden. Iedereen in de Langstraat hoopte op een debuut van Jan den Rooijen in het Nederlands elftal. Helaas was hij wisselspeler. De volgende wedstrijd tegen Belgie in Gent speelde Jan den Rooijen wel en hij maakte er een puike wedstrijd van.
S.S.C. handhaafde zich behoorlijk in de tweede klasse. In 1966-1967 speelden we voornamelijk tegen clubs uit het oosten van het land. Een tweede plaats achter kampioen DOVO uit Veenendaal was een uitstekend resultaat.
In de bekercompetitie moesten grote afstanden worden overbrugd. Wat dacht u van Scheemda in Groningen!
Voorzitter Van der Mast had serieuze plannen om per helikopter te gaan, maar dat ging uiteindelijk niet door.
Er werd wel gewonnen in het hoge noorden. VVOG uit Harderwijk bleek daarna een maatje te groot.
Met de instelling van de eerste klas in 1969-1970 was men in Sprang-Capelle erg ingenomen. Er was goede hoop op promotie naar het Walhalla van het zaterdagvoetbal. Immers, de bovenste vier zouden promoveren.
Na lang op de derde plaats te hebben gestaan eindigden we helaas op de zesde plaats. Het missen van deze boot betekende een grote teleurstelling, omdat je niet vaak gebruik kunt maken van versterkte promotieregelingen.
