SSC’55 3 – NEO’25 3

Zaterdag 30 oktober, een regenachtige dag in Sprang-Capelle. Het is grauw, koud en herfstachtig. De perfecte omstandigheden voor een echte derby. De klassieker & El Clasico zijn er niks bij. Vandaag staat dé derby van Sprang – Capelle op het programma: SSC’55 – NEO’25. Deze derby staat niet bekend om zijn sprankelende momenten en oogstrelende voetbal, maar om passie & strijdlust. Iets wat ’t Driede op een goede zaterdag als beste kan leveren.

12:30 klinkt het eerste fluitsignaal. Op het kunstgras van sportpark van Wijlen gaat de derby van start. Beide teams lijken moeite te hebben met het natte kunstgras, omstandigheden waar we niet aan gewend zijn. Dit resulteert in het feit dat ’t Driede wellicht zijn slechtste eerste helft ooit speelt. Sommige momenten lukt het nog geen eens drie keer de bal naar elkaar over te kunnen spelen. Zoals eerder aangegeven, de derby gaat niet om sprankelend voetbal. Nadat NEO’25 na een geweldigde individuele actie, waarbij zes man worden uitgespeeld, bijna op voorsprong komt moet ’t Driede zijn rug rechten. Onder leiding van een geweldig keepende Lars wordt het iets beter. Lars houdt weer eens een bijna zeker doelpunt tegen door de bal tegen de kruising aan te tikken. Na een halfuur is Stef wel klaar met de slappe houding van ’t Driede en besluit het team op sleeptouw te nemen. Er komt energie en felheid in de wedstrijd en het gehele team neemt dat over. Zo hoort een derby te zijn. Na een pass van Jeff komt de bal voor het eerst goed aan bij Gideon. Gideon krijgt het op z’n heupen en besluit ook maar eens op solo avontuur te gaan. Hij speelt twee man uit, tikt de bal nog bijna te ver voor zich uit, maar kan toch afdrukken. Totaal tegen de verhoudingen in komt ’t Driede op 1-0 voor.

In de tweede helft zien we een ander Driede. Wellicht komt het door de inspirerende woorden in de kleedkamer of het feit dat iedereen opstart problemen had na een zware vrijdagavond. ’t Driede laat eindelijk zien dat ze plan zijn de punten in de Vrijhoeve te houden. ’t Driede speelt fel en het inbrengen van een sterk spelende Roald zorgt ook nog eens voor meer voetbal in het elftal. Ook lijkt de rust wedergekeerd in de verdediging, want er wordt nauwelijks meer iets weggegeven. Both wordt in de tweede helft gebracht en functioneert als spits, waardoor Gideon opschuift naar de flank. Rond de 75e minuut laat Both zijn meerwaarde zien als balvaste spits. Hij krijgt de bal in de voeten, houdt deze sterk vast en geeft een prachtige pass in de diepte op Gideon. Gideon heeft weer frisse benen vandaag en gaat op snelheid langs zijn directe tegenstander. De keeper van NEO’25 staat ongeveer naast de goal te keepen, dus Gideon besluit rustig de bal door het midden in te schieten: 2-0. Wonder boven wonder scoort Gideon dus gewoon één op één. Dat belooft wat voor de rest van het seizoen.

’t Driede is niet van plan nu achterover te leunen en alleen maar de voorsprong te verdedigen. Het blijft fel, duels winnen en aanvallen. Vijf minuten na de 2-0 krijgt Micha de bal van Jeff, die vandaag weer het middenveld dicteert en met prachtige passes strooit. Micha staat op de rand van de zestien en besluit zijn innerlijke Van Basten eens even omhoog te halen. Hij ziet de hoge bal komen en aarzelt geen moment. Met een prachtige volley schiet hij de bal uit een onmogelijke hoek de goal in. 3-0. Waarschijnlijk was het als voorzet bedoeld, maar dat neemt de schoonheid van het doelpunt niet weg.

In de slotfase van de wedstrijd lijkt ’t Driede toch zijn concentratie iets te verliezen. Geen schande na zo’n fantastische tweede helft. Het resulteert nog wel in een tegendoelpunt. NEO’25 krijgt de bal rond de zestien en schiet de bal prachtig in de linkerhoek, onhoudbaar voor Lars.

Het was een mooie derby, waarbij fel maar sportief werd gevoetbald. Voor de neutrale toeschouwer een feestje om naar te kijken. ’t Driede kan vol zelfvertrouwen op naar de volgende kraker, uit bij DESK.